Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Gods and Monsters

Το Gods and Monsters παρουσιάστηκε σαν ένα καλλιτεχνικό δράμα, ωστόσο το κοινό το εξέλαβε επιφυλακτικά σαν ένα ρομάντζο ομοφυλοφίλων μεταξύ του συνταξιούχου σκηνοθέτη James Whale, που ενσαρκώνεται από τον McKellen και του μεγαλόσωμου κηπουρού του Clayton Boone που υποδύεται ο Brendan Fraser. Αν και το φιλμ περιέχει μια μικρή δόση συναισθηματισμού, στο μεγαλύτερο μέρος του και στον πυρήνα του έχει να κάνει με τη βαθύτερη και ουσιαστικότερη φιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο φαινομενικά διαφορετικά ανθρώπους που στο βάθος μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία.

Σύνοψη
Ο James Whale βετεράνος σκηνοθέτης ταινιών τρόμου ζει για πολλά χρόνια αποσυρμένος, αν και όχι απολύτως μακάριος, μαζί με την υπερπροστατευτική και εριστική οικονόμο του Hannah που ερμηνεύει η Lynn Redgrave. Η δόξα που του χάρισαν οι επιτυχίες του «Frankenstein» και «The Bride of Frankenstein» κατά καιρούς φέρνουν διάφορους ενοχλητικούς νεαρούς που επιθυμούν να «κλέψουν» κάτι από τις αναμνήσεις του επιτυχημένου σκηνοθέτη. Ένας ειδικά θα φέρει στην επιφάνεια την ομοφυλοφιλία του σκηνοθέτη καθώς και την παιγνιώδη φύση του. Κάπου εκεί ένα εγκεφαλικό θα ανατρέψει τα πράγματα και θα στρέψει το ενδιαφέρον του Whale στον άξεστο και γιγαντόσωμο κηπουρό του. Ο Whale θα παρασύρει τον νεαρό ετεροφυλόφιλο κηπουρό, που αγνοεί τις σεξουαλικές προτιμήσεις του αφεντικού του και εντυπωσιάζεται από την προσωπικότητά του,  σε μια στενή σχέση με σεξουαλικό ενδιαφέρον τουλάχιστον από τη μεριά του ενός. Καθώς όμως η σχέση προχωρά μια βαθιά φιλία και ένα ειλικρινές ενδιαφέρον του ενός για τον άλλον αποκαλύπτεται. Κι όλα αυτά παράλληλα με πολλές αναμνήσεις και flashback του σκηνοθέτη τόσο στην παιδική και νεανική του ζωή όσο και στις μέρες της δημιουργίας του.

Ο Bill Condon έγραψε το σενάριο βασισμένος στο μυθιστόρημα του Christopher Bram «Father of Frankenstein». Το βιβλίο δεν είναι βιογραφία ούτε αυτοβιογραφία, έτσι πολλές από τις λεπτομέρειες που περιλαμβάνει δεν είναι ιστορικά ακριβείς και κάποια πρόσωπα δεν υπήρξαν ποτέ. Ο Condon ωστόσο διασκεύασε το βιβλίο και σκηνοθέτησε αυτό το μικρού προϋπολογισμού ανεξάρτητο φιλμ που στηρίζεται κυρίως στην ψυχολογία και το καυστικό πνεύμα ενός ανθρώπου που ήταν μπροστά από την εποχή του, που βίωσε τη μοναξιά και την απόρριψη τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον προσωπικό τομέα και που τώρα βρίσκεται για καλά στη δύση της ζωής του. Η ταινία είναι διάχυτη από χιούμορ, πολλές φορές μαύρο, ειρωνεία και πάθος, είναι συγκινητική και όσον αφορά την ομοφυλοφιλία παραμένει political correct.

Η ταινία δανείζεται τον τίτλο της από μία αισιόδοξη πρόποση «to a new age of gods and monsters» από το «The Bride of Frankenstein» που ο Whale σκηνοθέτησε το 1935 ( κι από μερικούς κριτικούς θεωρείται καλύτερη κι από την αρχική ταινία «Frankenstein»)  

Ο Ian McKellen δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία στο «Gods and Monsters» σαν James Whale. Από μία άποψη ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης που υποδύεται μοιράζονται μερικά κοινά στοιχεία που τον βοήθησαν να ταυτιστεί με το ρόλο του :και οι δύο κατάγονται από τη Βόρεια Αγγλία, δουλεύουν στο χώρο του κινηματογράφου και έζησαν( ο  McKellen ζει ακόμα) μια δημόσια ζωή ως gay. O James Whale ζούσε ανοιχτά ως gay -σε αντίθεση με άλλους της εποχή του, όπως ο George Cukor ή ο Vincente Minnelli- πολύ πριν από το gay κίνημα και εγκατέλειψε το Hollywood  το οποίο θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να συλλάβει και να στεγάσει τα καλλιτεχνικά του οράματα. Ο Ian McKellen ζει ανοιχτά ως gay από το 1988 όταν τάχθηκε στο πλευρό τον gays για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους, κάτι που φαίνεται ότι δεν είχε καμιά επίπτωση στην καριέρα του.   

 Η ερμηνεία του McKellen's είναι αέρινη και ωστόσο πανέξυπνη, τέτοια που πραγματικά άξιζε την υποψηφιότητα για Όσκαρ, το οποίο έχασε από τον Roberto Benigni στο «Life Is Beautiful». Ο Whale του McKellen αντιμετωπίζει τον κόσμο με τον αέρα της γνώσης αλλά και με μια σκανταλιάρικη διάθεση. Αν και η ταινία δεν ασχολείται με τις επαγγελματικές απογοητεύσεις του Whale, μέσα από την ερμηνεία του McKellen αντιλαμβανόμαστε ότι ο άνθρωπος αυτός που προτίμησε να διατηρήσει την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά του, ήταν και υπερήφανος και αυταρχικός. Βασανίζεται από μεταμέλεια, ενώ δεν έχει χάσει το πάθος του για ζωή και δελεάζεται από μια ακόμη περιπέτεια έστω και στο τέλος της ζωής του. Ο ρόλος του περιλαμβάνει μερικές πνευματώδεις ατάκες που ο McKellen με την πλούσια μουσική φωνή του χειρίζεται δαιμόνια με χάρισμα και μοναδική δεξιοτεχνία.      

Αξιομνημόνευτες είναι οι ερμηνείες της Lynn Redgrave ως Hannah της Ουγγαρέζας οικονόμου του Whale που τον παρακολουθεί σα γεράκι και τον φροντίζει σαν μητέρα, αν και διαφωνεί με τις συνήθειές του.

Τέλος ο Brendan Fraser δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας.

* Τα πρόσωπα του Clayton Boone και της Hannah είναι φανταστικά.
* Ο Joel Coen δάνεισε τη συλλογή του από πίνακες του Whale ώστε να στηθεί το σκηνικό του ατελιέ του.
* Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου ενώ είχαν προταθεί ο Ian McKellen για Όσκαρ α΄ αντρικού ρόλου και η Lynn Redgrave για Όσκαρ  β΄ γυναικείου ρόλου.   

Βιογραφικό Σημείωμα James Whale
Ο James Whale γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου του 1889 στο Dudley της Αγγλίας. Μέλος μια πολύτεκνης οικογένειας με λίγους πόρους, νωρίς ανακάλυψε το καλλιτεχνικό του ταλέντο και στράφηκε στις τέχνες. Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχτηκε στον Βρετανικό Στρατό και υπηρέτησε ως αξιωματικός. Συνελήφθει από τους Γερμανούς και κατά τη διάρκεια της κράτησης του ως αιχμάλωτος πολέμου ανακάλυψε ότι ενδιαφερόταν για το δράμα. Μετά το τέλος του πολέμου έγινε ηθοποιός, σκηνογράφος και σκηνοθέτης. Η επιτυχία του στη σκηνοθεσία του θεατρικού έργου «Journey’s End» το 1928 toy εξασφάλισε ένα εισιτήριο για τις ΗΠΑ, αρχικά για να σκηνοθετήσει το έργο στο Broadway και στη συνέχεια στο Hollywood για την κινηματογραφική εκδοχή. Έζησε στο Hollywood για το υπόλοιπο της ζωής του, το μεγαλύτερο μέρος της μαζί με τον σύντροφό του David Lewis. 

Εκτός από το «Journey’s End» σκηνοθέτησε αρκετά ακόμη φιλμ για την Universal Studios μεταξύ του 1930 και 1936, αναπτύσσοντας ένα χαρακτηριστικό στυλ επηρεασμένο από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και την υψηλή κινητικότητα της κάμερας.   
Στο απόγειο της καριέρας του σκηνοθέτησε το «The road Back» ένα σήκουελ του «All quiet on the Western Front» το 1937. Η εμπλοκή του στούντιο, πιθανότατα από πιέσεις από την κυβέρνηση των Ναζί, οδήγησαν στην αλλοίωση του φιλμ από το αρχικό όραμα του Whale, με αποτέλεσμα το «The road Back» να είναι κριτική και εισπρακτική αποτυχία. Μια σειρά εισπρακτικών αποτυχιών ακολούθησαν και το 1941 ο ίδιος έβαλε τέλος στην καριέρα του καθώς αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Ωστόσο το 1950ν σκηνοθέτησε μια μικρού μήκους ταινία. Ο Whale συνέχισε να σκηνοθετεί στο θέατρο ενώ ανακάλυψε και πάλι την κλίση του στην ζωγραφική και την αγάπη του για τα ταξίδια. Οι επενδύσεις του τού πρόσφεραν μια άνετη οικονομικά ζωή μέχρι το 1956 που μια σειρά από εγκεφαλικά τον έκαναν φιλάσθενο και τον άφησαν να ζει με πόνους. Στις 29 Μαΐου του 1957 βρέθηκε νεκρός μέσα στην πισίνα του σπιτιού του. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία οι συνθήκες όμως παρέμειναν αδιευκρίνιστες.   

Ο Whale έζησε σαν gay χωρίς να κρύβεται σε όλη του τη ζωή, πράγμα ασυνήθιστο για τις δεκαετίες του ‘20 και του ’30. Καθώς ο σεξουαλικός του προσανατολισμός γινόταν πιο γνωστός, ορισμένα φιλμ του, ιδίως το «The Bride of Frankenstein» θεωρούνταν ότι περιείχαν gay υπονοούμενα και έχει υποστηριχτεί ότι η άρνησή του να κρατήσει ιδιωτική τη ζωή του έβαλε τέλος στην καριέρα του.

Φιλμογραφία   
Journey’s End (1930)
Hell’s Angels (1930)
Waterloo Bridge (1931)
Frankenstein (1931)
Impatient Maiden (1932)
The Old Dark House (1932)
The Kiss Before The Mirror (1933)
The Invisible Man (1933)
By Candlelight (1933)
One More River (1934)
Bride of Frankenstein (1935)
Remember Last Night? (1935)
Show Boat (1936)
The Road Back (1937)
The Great Garrick (1937)
Port of Seven Seas (1938)
Sinners in Paradise (1938)
Wives Under Suspicion (1938)
The Man in the Iron Mask (1939)
Green Hell (1940)
They Dare Not Love (1941)
Personnel Placement in the Army (1942)
Hello Out There (1950)

Δεν υπάρχουν σχόλια: