Μπραζιλέρο - 2001

2004. Αθήνα του Euro και των Ολυμπιακών. Εθνικό παραλήρημα. Άρτι αφιχθείσα από ένα μακρύ ταξίδι στο εξωτερικό για την ακρίβεια μετά από κάμποσα χρονάκια στα States. Πολιτιστικό σοκ. Νέο αεροδρόμιο· Αττική Οδός· μετρό· ευρώ· η φάρμα· ο big brother και ο Τσάκας· άγνωστα πράγματα και μέσα σε όλο αυτό τον πανικό πέφτω σε αυτή την ταινιούλα … ααα να και κάτι που ξέρω … κάτι μου θυμίζει … κάτι έχει μείνει ίδιο …αργότερα κατάλαβα ότι όλα ίδια είχαν μείνει μόνο η βιτρίνα είχε αλλάξει … άλλαξε ο Μανολιός που λένε…     

Μπραζιλέρο

Κατηγορία : Κοινωνικό, κωμωδία, μαύρη κωμωδία
Διάρκεια : 95 λεπτά

Έτος : 2001

Γλώσσα : Ελληνικά
Ελληνικοί υπότιτλοι : Ναι
Σκηνοθεσία : Σωτήρης Γκορίτσας

Σενάριο :  Σωτήρης Γκορίτσας

Πρωταγωνιστές :

Στέλιος Μάινας

Ivano Marescotti
Rufus Beck

Μαρία Κεχαγιόγλου

Παναγιώτης Σαπουνάκης

Άννα Μάσχα

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης

Σύνοψη 

Σε μια επαρχιακή πόλη ζει ο Βασίλης Αρβανιτάκης ένας μεσήλικας που αποτελεί σημαντικό παράγοντα της τοπικής κοινωνίας. Ο κος Αρβανιτάκης(γνωστός ως Μπραζιλέρο λόγω του ποδοσφαιρικού του παρελθόντος) 10 χρόνια πριν είχε λάβει από την ΕΟΚ χρήματα για την εκτέλεση ενός μεγαλόπνοου έργου, τη δημιουργία ενός «Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου». Τα χρήματα βέβαια κατασπαταλήθηκαν για την κάλυψη άλλων «πιεστικών» αναγκών τόσο του ιδίου όσο και της τοπικής κοινωνίας. Δέκα χρόνια μετά καταφθάνουν δύο ελεγκτές της ΕΟΚ, προκειμένου να εξετάσουν την πορεία του έργου και την συνετή διαχείριση των χρημάτων που δόθηκαν στον κο Αρβανιτάκη. Ο Αρβανιτάκης θα βρεθεί σε δεινή θέση και φυσικά μόνο απέναντι στους ελεγκτές και θα εξαντλήσει το οπλοστάσιο με το οποίο τον έχει προικίσει η ελληνική πονηριά και κοινωνία. Σε όλο αυτό τον κυκεώνα θα εμπλακούν βέβαια η τοπική ομάδα ποδοσφαίρου, ο σοσιαλιστής βουλευτής του τόπου, ένας διεφθαρμένος αστυνομικός και βέβαια τα τοπικά ΜΜΕ.   

Σωτήρης Γκορίτσας

Ο Σωτήρης Γκορίτσας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Αρχικά σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Οι πολιτικές συγκυρίες (μεταπολίτευση) και οι προσωπικές αναζητήσεις τον οδήγησαν στο Λονδίνο όπου σπούδασε κινηματογράφο. "Δεν έκανα λάθος. Το σύστημα της Αγγλίας, οι μέθοδοι σκέψης και εργασίας της, ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Με συμφιλίωσαν με τον εαυτό μου και μ' έκαναν να ξαναγαπήσω την Ελλάδα. Αν είχα μείνει εδώ θα είχα γίνει άλλος ένας θλιβερός κλαψιάρης, που όντας εδώ θα ΄θελε να΄ναι εκεί κι όντας εκεί θα σκεφτόταν συνεχώς το εδώ".

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάζεται στην ελληνική τηλεόραση σκηνοθετώντας την  περίοδο 1985-1988 πάνω από 25 ντοκιμαντέρ για τις εκπομπές "Η ΕΡΤ στη Βόρειο Ελλάδα" και "Περισκόπιο" και αρκετά διαφημιστικά. Η τηλεόραση αποτέλεσε ένα μεγάλο σχολείο και δέχτηκε ποικίλες επιρροές από διάφορες και διαφορετικές πλευρές. "Πολλές και ποικίλες. Και θετικές και αρνητικές... Και τα δυο αυτά είδη δημιούργησαν μια σχέση αγάπης-μίσους με τους γύρω μου, αλλά και με τον εαυτό μου. Αν τα σεβαστείς όπως πρέπει, σου ανοίγουν αμφότερα κόσμους που δύσκολα μπαίνεις αλλιώς. Ως τουρίστας ποτέ δε θα μπορούσα να κατανοήσω ψυχή τε και σώματι τους καρβουνιάρηδες στο Βίτσι. Ούτε ως οικονομολόγος θα μπορούσα να μοιραστώ την αγωνία του επιχειρηματία για το προϊόν του".

Οι πρώτες ταινίες που σκηνοθετεί είναι τηλεταινίες. Ακολουθούν κάποιες μεσαίου μήκους και κατόπιν η είσοδός του στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι της χώρας.