Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

The Crying Game (1992)


Είδος: Κοινωνική, σινεφίλ
Έτος :1992
Διάρκεια: 112'
Γλώσσα: Αγγλικά
Χώρα: Αγγλία, Ιαπωνία
Μουσική: Anne Dudley
Σκηνοθεσία : Neil Jordan
Σενάριο : Neil Jordan
Ηθοποιοί :
Stephen Rea (Fergus)
Forest Whitaker(Jody)
Miranda Richardson (Jude)
Jaye Davidson(Dil)
Jim Broadbent (Col)
Ralph Brown (Dave)

«Τότε ο Βάτραχος λέει, ουρλιάζοντας από πόνο και οργισμένος από το παράπονο, στον Σκορπιό:
- Μα γιατί το έκανες αυτό; Αφού μου υποσχέθηκες ότι δε θα με δαγκώσεις, γνωρίζοντας ότι τώρα πλέον θα πνιγούμε και οι δυό!
- Το ξέρω αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε γι ‘αυτό. Είναι στη φύση μου να δαγκώνω…»
(Αισώπειος Μύθος)

Ξεκινώντας από το μύθο του Αισώπου που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε ο Neil Jordan διερευνά τα όρια της φύσης του ανθρώπου και το ταξίδι της αναζήτησης της  ταυτότητας (κοινωνικό-πολιτικής και σεξουαλικής). Δανείζεται τον τίτλο του από ένα υπέροχο τραγούδι των ‘60’s και αναπτύσσει ένα υπέροχο και απέριττα ευφυές σενάριο χαρακτήρων, άρτια δομημένο και με ανατροπές που σε κρατούν καθηλωμένο μέχρι την τελευταία στιγμή.  
Σύνοψη
Ένας Βρετανός στρατιώτης αιχμαλωτίζεται κάπου στην Βόρεια Ιρλανδία από μέλη του IRA που σκοπεύουν να τον κρατήσουν σαν όμηρο για να τον ανταλλάξουν με δικούς τους κρατουμένους στις βρετανικές φυλακές. Κρατούμενος και ένας εκ των δεσμωτών αναπτύσσουν μια ιδιόμορφη σχέση και όταν μετά τον ατυχή θάνατο του κρατουμένου, ο δεσμώτης, φυγάς πια, αποφασίσει να κρατήσει την υπόσχεσή του και να μεταφέρει ένα μήνυμα στην μνηστή του κρατουμένου του, θα βρεθεί μπροστά σε καταστάσεις που δεν είχε υπολογίσει. Μέσα από τη γνωριμία αυτή θα εξιλεωθεί και θα κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του, θα έρθει σε συμβιβασμό με τη φύση του και θα ακολουθήσει μια πορεία που είχε ήδη χαραχθεί.

Μια άποψη
Βασικό θέμα στις ταινίες του Jordan(Mona Lisa, Interview with the Vampire : The Vampire Chronicles, The End of the Affair, Ondine) είναι η αναζήτηση της θέσης του ατόμου/ ήρωα στο χώρο του, της ταυτότητας (πολιτικής, κοινωνικής, φυλετική, σεξουαλικής). Στο Crying Game έχουμε από τη μια τον Jody και την Dil, εκπρόσωποι της μαύρης κοινότητας της Αγγλία. Ο Jody είναι βρετανός στρατιώτης στην Βόρια Ιρλανδία, με άλλα λόγια ένας μαύρος, ακροθιγώς αναφέρονται οι δυσκολίες και τα προβλήματα ένταξης που αντιμετώπισε, ως όργανο επιβολής εξουσίας σε μια περιοχή που τελεί υπό κατοχή. Η Dil από την άλλη είναι μέλος μια κοινωνική και σεξουαλικής μειονότητας. Ο Fergus είναι μέλος μια ομάδας του IRA, αλλά δε φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στο προφίλ, είναι σκεπτικιστής, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος και ειρηνιστής, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στο έργο που του αναθέτουν, αλλά και ως φυγάς πάλι δε φαίνεται να βρίσκει τη θέση του, ίσως η εξιλέωσή του έρχεται στο τέλος όταν επιτέλους αποδέχεται τη φύση του και υπομένει με καρτερία τον ρου των γεγονότων που τόση προσπάθεια κατέβαλλε για αν αλλάξει. Η Jude είναι μια ερινύα από το παρελθόν ή ίσως και η νέμεσίς του που έρχεται να του θυμίσει την εξάρτηση, αλλά και τον πειρασμό σε επίπεδο τόσο δέσμευσης προς τον IRA, όσο και σεξουαλικής επιθυμίας. Αυτό που κάνει την ειδοποιό διαφορά στη ζωή των ηρώων είναι ο έρωτας, όχι ίσως με την ευρέως εννοούμενη έννοια, αλλά σαν κινητήρια δύναμη που κάνει τον άνθρωπο δει τις αλήθειες κατάματα, να υπερβεί τα εσκαμμένα και να ακολουθήσει την καρδιά αντί τα κοινωνικά, πολιτικά κλπ  στεγανά, τελικά όμως μέσα από την τελική επικράτηση του έρωτα, ή της φιλότητας καλύτερα, έρχεται και η λύτρωση.

O Jordan εκτός από το εξαιρετικό σενάριο έχει καταφέρει να αποσπάσει υπέροχες ρεαλιστικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του. Ενώ η ταινία πλαισιώνεται από ένα ενδιαφέρον soundtrack με ήχους τόσο ηλεκτρονικής όσο και ατμοσφαιρικής μουσικής από τους Pet Shop Boys και την Anne Dudley.


Academy Awards, USA 1993
Oscar Best Writing, Screenplay Written Directly for the Screen : Neil Jordan
Nominated Oscar for
Best Actor in a Leading Role : Stephen Rea
Best Actor in a Supporting Role : Jaye Davidson
Best Director : Neil Jordan
Best Film Editing : Kant Pan
Best Picture : Stephen Woolley